Hayırlı(!) Bir Utanç Tablosu

   Türkiye Cumhuriyeti  tarihinin en korkunç olaylarından biri 2 Temmuz 1993 tarihinde Sivas'ta meydana gelmişti.  O tarihte Pir Sultan Abdal Kültür Derneği tarafından organize edilmiş olan Pir Sultan Abdal Şenlikleri sırasında Madımak Oteli'nin yakılması ve 33 yazar, ozan, düşünür ile 2 otel çalışanının yanarak ya da dumandan boğularak hayatlarını kaybetmesi ile sonuçlanan olaylar Türkiye tarihine  Sivas Katliamı, Madımak Katliamı ya da en masum tabiriyle Madımak Olayı diye adlandırılmaktadır.

   Olaylardan hemen sonra önce 35 kişi gözaltına alındı daha sonrasında da gözaltına alınanların sayısı 190'a çıktı. Gözaltına alınan 190 kişiden 124'ü hakkında "laik anayasal düzeni değiştirip din devleti kurmaya kalkışma" suçlamasıyla dava açıldı, geri kalanlar serbest bırakıldı. Kamuoyunda Sivas Davası olarak bilinen davanın ilk yargılaması sonrasında en büyük ceza sanıklardan 22 tanesine 15’er yıl hapis cezası olarak verildi. Yargıtay’ın bu komik kararı bozmasından sonra yapılan yargılamada 33 sanık idama ve 14 sanık 15 yıla kadar değişen hapis cezasına  mahkûm edildi. Sonrasında bir kısım usuli gerekçelerle karar daha sonra tekrar bozuldu. Bu arada tahliye edilen 8 sanık ise firar etti ve bir daha da yakalanamadı(!) Aradan geçen onca zamana rağmen firari sanıkların da yakalanamaması ve diğer sebeplerle nihayet 13.03.2012 tarihindeki yapılan son duruşmada davanın zamanaşımı sebebiyle düşmesine karar verildi.  Hem de “insanlık suçu” olmasına rağmen.

   Yani 33 insanı cayır cayır yakan sanıklar daha doğrusu bu insan müsveddeleri ellerini kollarını sallayarak topluma karışacaklar, aramızda olacaklar. Bu büyük ayıp Türkiye Cumhuriyet tarihinin en büyük utanç tablolarından biri olarak kalacak ve hatırlanacak.

   Davanın en önemli olgularından biri de sanık vekillerinin birçoğu Refah Partisi’nin üyesi ve yöneticisiydi. Sonrasında az bir kısmı Saadet Partisi’ne katılan avukatların önemli bir kısmı ise Adalet Ve Kalkınma Partisi’ne katıldı ve içlerinde üst yönetim kademelerine yükselenler oldu.

   Yargılamanın hayal kırıklığı ile bitmesinden sonra toplumun pek çok kesiminden ve siyasilerden birtakım açıklamalar geldi. İmam Hatip Liselerinin kapatılmasına bile “insanlık zulmü” gözüyle bakan Başbakan Erdoğan’ın 33 insanın diri diri yanmasına  sebep sanıklarla ilgili davanın zamanaşımına uğraması karşısındaki yorumu ise adeta insanın kanını donduracak cinsten “hayırlısı olsun”.

   Hani siz yargılamayı hızlandıracaktınız? Bunun için HSYK ve diğer yargı organlarının kimyasını değiştiren Anayasa değişikliği yapmadınız mı? Bu ülkede demokrasi havariliği yaparak bas bas bağıran siz değil misiniz? Ne oldu da bu noktaya gelindi? 10 yıldır tek başına iktidarda bulunan Erdoğan’ın sorumluluğunu sorgulayacağına, ya da en azından bazı olaylarla ilgili kılıfına uydurduğu  açıklamalara bir yenisini ekleyeceği yerde sanki konuyla hiç ilgisi yokmuşçasına verdiği demeç  umursamazlığını  açıkça ortaya koyuyor. 

   Başbakan’ın insan katleden canilerin ceza almasının önüne geçen bu durumun neresinde hayır bulduğunu anlamak mümkün değil. Sayın Erdoğan utancın ve sorumsuzluğun da hayrını ifade ettiniz ya Allah da size hayır versin.