Demokrasi Kimin Tekelinde?

   Başbakan konuşmasında;  “Demokrasi kimsenin tekelinde değildir!” diyor – acaba?

   “Demokrasi sadece birilerinin hakkı değil…” diyor – acaba?

   Bu ülkede demokrasiyi hiç kimse sadece kendine hak olarak görmesin diyende odur! Kimse kendini milli iradenin üstünde görmesin diyen de!

   “Bu ülke hepimize yeter !” ise; Kime-kimlere! yetmiyor?

   Demokrasi adına bir arpa boyu yol aldık mı? Hayır!

   Vatandaşlık haklarını birbirinden esirgeyen, demokrasisine güvenmeyen Türkiye ilerler mi? Hayır!

   Sivil demokratik anayasa peşinde koşarken, Sivil anayasa demokrasi kokuyor mu – kokacak mı?

   Herkesin fikri alınıyor-muş gibi yapılsa da, Demokrasinin kullanıcıları değişti…

   Geçmişin hesabını bileyerek, geleceği ideolojik çerçevelere hapsetmek, Totaliter ve Despotik devletten bağımsız demokrasiye geçişin anahtarı olabilir mi?

   “Geçmişte bize zulmedenlere, ne tür bir adalet uygulamalı? Bunları gerçekten geçmişteki amaçlarımızdan sıyrılarak düşünmeye ve uygulamaya koyarsak, bizi yargılayanlar gibi onları da yargılarsak, kim kaybetmiş olur sizce? Bu bir af temennisi değil elbette. Fakat bir öç alma teşebbüsü de olmasa gerek.” Diyenler var!

   Ne acıdır ki, iktidar kuvvetini fırsat bilerek, “Demokrasi Hakkının” kendisine geçtiğini düşünenler var. Geçmişin intikamını almaya çalışmak “şimdi sıra bizde” zihniyetinin cevabı değil mi? Demokrasi el değiştiriyor’

   Demokrasi bunun neresinde?

   Bir siyasal rejim olarak demokrasi, insan haklarının gerçekleştirildiği düzeni temsil etmektedir. Demokrasi, insanların yalnız kendilerinin değil aynı zamanda başkalarının haklarını savunduğu rejimler ise; çeşitliliğe saygı, bireysel hakların güvence altına alınması ve özel yaşamın korunmasıdır.

   Bir taraftan yaparken bir taraftan bozmak değil… Fikirlerin ve çıkarların çeşitliliğini varsaymaktır.

   O yasak bu yasak diyerek,  rolünü şaşırmak değil!

   Devletin dini ve özel hayata müdahalesi ancak Demokrasiyi karartır! Devlet, bütün ideolojiler, inançlar ve değerler karşısında tarafsız ve bunlara karşı eşit mesafede duran bir niteliğe sahip olmalı.

   Görülüyor ki; ‘Toplumsal uzlaşma’,diğer bir tanımla ‘toplumsal mutabakat’ unsurları ve evrensel değerler hiçe sayılıyor! Demokrasi, insan hakları, özgürlükler, din ve vicdan hürriyeti ve hukukun üstünlüğü prensipleri ideolojik deformasyona uğradı. Toplumsal ayrıştırmalar gündemi kirletirken, demokrasi ve hukuk sisteminden söz edilebilir mi?

   “Demokrasi kimsenin tekelinde değildir!” demekle olmuyor! Demokrasi çeşitliliğe saygı, çoğunluğun ve azınlığın demokrasiye vücut veren haklarına saygıdır!

   Yiğitlik intikam kazanmakta değil, tahammül göstermektedir.