Atam, Allah senden razı olsun

Mustafa Kemal ATATÜRK, 8 Kasım 1938 Salı günü 18.30’dan sonra son komaya girmiş ve bundan 38 saat 5 dakika sonra 10 Kasım 1938 Perşembe günü saat 9.05’te vefat etmiştir.  

8 Kasım 1938 günü saat 18.00’den sonraki gelişmeleri Cumhurbaşkanı Genel Sekreteri Hasan Rıza Soyak şöyle anlatır:

“Saat 18.00’den sonra yanından ayrılıp, günlük işlerimle meşgul olmak üzere büroma inmiştim; çok geçmeden fenalaştığını telefonla bildirdiler (saat 18.55). Telaşla hususî daireye koştum; yatak odasının iç içe olan iki kapısı arasındaki boşlukta Ali Kılıç duruyordu. Odaya girdiğim zaman Atatürk’ü şu vaziyette gördüm: Yatağın ortasında, iki elini yanlarına dayamış, oturuyor ve mütemadiyen öğürerek: “Allah kahretsin” diye söyleniyordu; ara sıra da hizmetçilerin tuttukları tasa koyu kahverengi bir mayi (pıhtılaşmış kan) çıkarıyordu.

Nöbetçi Doktor Abrevaya ile o sırada yetişen Prof. Dr. Neşet Ömer İrdelp kendisine yine bir taraftan bazı ilaçlar enjekte etmeye, bir taraftan da buz parçaları yutturmaya başladılar; bir aralık sağında bulunan tuvalet masası üzerindeki saate baktı; her halde iyi göremiyordu ki bana sordu:

“Saat kaç?..” Cevap verdim:

“7.00 Efendim.”

Aynı suali bir iki defa daha tekrar etti, aynı cevabı verdim. Biraz sükûnet bulunca yatağa yatırdık; başucuna sokuldum:

“Biraz rahat ettiniz değil mi efendim?..” diye sordum.

“Evet!..” dedi. Arkamdan Neşet Ömer İrdelp yanaşıp rica etti:

“Dilinizi çıkarır mısınız efendim?..”

Dilini ancak yarısına kadar çıkardı; Dr. İrdelp tekrar seslendi:

“Lütfen biraz daha uzatınız!..”

Nafile!.. Artık söyleneni anlayamıyordu; dilini uzatacağı yerde tekrar tamamen çekti; başını biraz sağa çevirerek Dr. İrdelp’e dikkatle baktı ve “ALEYKÜMESSELÂM” dedi; son sözü bu oldu ve ikinci ponksiyondan tam 30 saat sonra komaya girdi.” (H. R. Soyak, Atatürk’ten Hatıralar, C: II., Yapı ve Kredi Bankası A. Ş., Yayınları, İstanbul, 1973, s. 771.)

Kuran’ı Kerim Nahl Sûresi (Onaltıncı Sûre) 32. Ayet şu şekildedir:

32. (Onlar, takvâ sahipleri), meleklerin, ‘Selâm sizin üzerinize olsun (selâmünaleyküm). Yapmış olduğunuz (iyi) işlere karşılık cennete girin’ diyerek iyilikle canlarını aldıkları kimselerdir.”

Şahsi düşüncem; bu güzel Türk yurdunu emperyalistlerin istilasından kurtaran, yüce dinimizin gerçek şekliyle yaşanmasına sebep olan ve şahadetleri dinin direği olan ezanın Anadolu semalarında yeniden özgürce çınlamasına vesile olan  güzel insan Atatürk’ün son komaya girmeden önce 32. Ayet’te bahsedilen ölüm anının gerçekleştiği; kendisine “selâmünaleyküm” diyen meleklere, “aleykümselâm” dediği şeklindedir.

Nurlar içinde yat ATAM,

Mekanın cennet olsun güzel insan.

İZMİR, 09 Kasım 2013.

YIKIN HEYKELLERİMİ

Ey milletim

Ben Mustafa Kemal'im

Çağın gerisinde kaldıysa düşüncelerim

Hala en hakiki mürşit değilse ilim

Kurusun damağım dilim

Özür dilerim

Unutun tüm dediklerimi

Yıkın diktiğiniz heykellerimi

...

Özlediyseniz fesi peçeyi

Aydınlığa yeğliyorsanız kara geceyi

Hala medet umuyorsanız

Şıhtan şeyhten dervişten

Şifa buluyorsanız

Muskadan üfürükçüden

Unutun tüm dediklerimi

Yıkın diktiğiniz heykellerimi

Eşit olmasın diyorsanız kadınla erkek

Kara çarşafa girsin diyorsanız

Yobazın gazabından ürkerek

Diyorsanız ki okumasın

Kadınımız kızımız

Budur bizim alın yazımız

Unutun tüm dediklerimi

Yıkın diktiğiniz heykellerimi

Fazla geldiyse size

Hürriyet cumhuriyet

Özlemini çekiyorsanız

Saltanatın sultanın

Hala önemini anlayamadıysanız

Millet olmanın

Kul olun

Ümmet kalın

Fetvasını bekleyin şeyhülislamın

Unutun tüm dediklerimi

Yıkın diktiğiniz heykellerimi

RAHAT BIRAKIN BENİ.

(Süleyman APAYDIN)